Geyikbayırı yollarında...

Mart ayının gelmesi ile birlikte Geyikbayırı beni çağırmaya başlamıştı. Muhtelif sitelerden hava durumunu kontrol ettiğimde, ayın ilk haftasında havanın tırmanış ve dinlence için ideal olacağını görmem, yüzümde sıcak bir tebessümün belirmesine neden olmuştu. İstanbul ekibini yokladığımda Yücel'in müsait olduğu gördüm ve Naz'ı da alarak 1 Mart Cuma sabahı 7'de Geyikbayırı yollarına düştük....

Otobandayız...

Sabah çay keyfi...

Gebze'ye kadar E5'ten gitmemiz ve Yücel'i alacağımız yeri kaçırmamız nedeniyle biraz vakit kaybetsek de, güneşin kendisini hissettirmesi ile kendimizi otoban ve sonrasında Antalya istikametinde bulduk. Yolda iki de bir yavaşlıyor "işte Hereke burası, Geyve sapağına geldik, Gölpazarı ileride, bak Pelitözü Mağara yukarıda, şu kayalarda tam tırmanmalık" cümleleri kurarak, tırmanış isteğimizi pekiştiriyorduk.

Rüzgarın götürdüğü yere...

Cumartesi.... soğuk, kasvetli ve sıkıcı bir İstanbul günü. Cuma gece yapılan tırmanış planlarının suya düşmesi.... Güzel bir kahvaltı sonrası duyulan, "Neden Bursa'ya gitmiyoruz?" sorusu ve devamında Övgün'ü arayıp, "Ortak kemer ve frikşını alıp gel hemen" cümlesi. Saat 15 gibi yola çıkıyoruz, rüzgarın götürdüğü yere...

Dinlenme vaziyeti

Daha önce iş nedeni ile Bursa'ya defalarca gittiğimden, Yağmur, Aylin, Övgün ve Seyfi'den oluşan ekibi önce köfte yemek üzere Ömür'e götürüyorum. Güzel bir akşam yemeği sonrası yolda planladığımız Cumalıkızık köyüne doğru yola çıkıyoruz. Telefon konuşmaları, internet taramaları derken kararlaştırdığımız Abbas-ı Ali pansiyona varıyoruz akşam 20:30 gibi...

Hereke keşif turu...

Hereke uzun zamandır aklımda olan ve rotalarını merak ettiğim bir yerdi. Son aylarda yüzey tırmanıştan, negatif tırmanışa doğru kaymıştık. Cuma akşam Övgün’le konuştuk ve Cumartesi sabah Burak Başaran’ı da alarak üç kişilik ekip olarak Hereke’ye doğru yola koyulduk. Daha önceden de Doğan ve Engin’den rotalar hakkında detay bilgi almıştım.

Hereke Ulaşım Haritası

Rotalardan bahsetmeden önce Hereke’ye ulaşımı anlatmak istiyorum. Hereke Erenköy’den 65 km, Ballıkayalar sapağından ise yaklaşık 15 km uzakta. Bu özelliği ile aslında İstanbul’a oldukça yakın bir tırmanış bölgesi. Cumartesi 1-2 saatimizi keşfe ayırdık ve en sonunda gerek yaptığımız keşif, gerekse diğer tırmanıcı arkadaşlardan aldığımız betalarla, bölgeye ulaşım için bize göre en ideal yolu bulduk.

Erzurum yolcusu kalmasın...

Acaba uzun bir yapay duvarda lider tırmanmak nasıl bir duygu? Daha önce fotoğraflarını gördüğüm Erzurum Atatürk Üniversitesi içinde yer alan Türkiye şartlarına göre büyük sayılabilecek yapay tırmanış duvarı iyi bir deneyim olsa gerek? Üstelik çoğunu tanıdığım tırmanıcı arkadaşlarımla birlikte tırmanmak, Erzurum’un yöresel yemek kültürünü tatmak, muhabbet etmek ve dost sohbetlerini yeşertmek ve en önemlisi İstanbul’dan uzaklaşmak…..

Geyve'de hafta sonu

Geyve'de arkadaşlarla geçirilen güzel bir hafta sonu...

Ekip Övgün'ün yumurta pişirmesini sabırsızlıkla bekliyor....

sabah ateşi keyfi :) sonrasında ızgara üstü kızarmış ekmek....

Kısa Ama Sert (7b+)

Ballıkayalar'da rüzgarlı bir gün. Yaklaşık 7-8 hafta sonudur rotayı deniyorum. Çok sert bir kilit. Belkide ilk 9- için yanlış bir seçim ancak hat ve hamleler inanılmaz. Boulder hamleli ve çözüm gerektiren hatları sevdiğimden bir türlü rotayı tekrar tekrar denemekten kendimi alamıyorum.

Yine rüzgarlı bir Ağustos günü...

Övgün'ün emniyeti ile rotaya giriyorum. Bu sefer iyice oturttuğum hamle serisini hatasız yapıyorum ve sonuçta istasyondayım :) Çok özel olduğunu düşündüğüm rotayı çıktığım için mutluyum....